Ongepubliceerd tijdens Susan Taubes’ leven en pas recentelijk herontdekt. Treurzang voor Julia, geschreven voor de enige tijdens haar leven gepubliceerde roman Scheiden uit 1969, is een briljante metaforische verkenning van het dubbele bewustzijn van een vrouw. De verteller is een onstoffelijke geest, deels beschermengel, deels loerende Humbert Humbert, maar toch doordrenkt met quasi-moederlijke angst tijdens de geleidelijke overgang van een klein meisje naar volwassenheid. Het meisje, Julia Klopps, is het enige kind van bejaarde ouders. Thuis is ze omringd door opgezette koppen van elanden, grizzlyberen en neushoorns die langs de muur zijn gemonteerd en de schoorsteenmantel sieren. Het puberende meisje ontsnapt steeds meer aan de klauwen van de geest en laat haar voormalige speelkameraadje in de steek. Een tijdlang worstelt de geest om zichzelf te bevrijden van de obsessie met Julia, maar hij blijft toch toezicht houden op een komische reeks gebeurtenissen in Julia’s leven en slaakt een zucht van verlichting wanneer ze eindelijk trouwt en moeder wordt. Toch vergist de geest zich door te geloven dat deze rollen haar in bedwang kunnen houden.