Kyōka Izumi (Kanazawa, 1873) was het pseudoniem van de Japanse schrijver Kyōtarō Izumi, die doorheen de jaren uitgroeide tot een van de belangrijkste en meest vernieuwende schrijvers die actief waren in de periode van het Japanse Keizerrijk. Hij debuteerde in 1893 met de novelle Yazaemon Kanmurien, waarmee hij al snel erkenning verwierf en de deur openzette naar een omvangrijk oeuvre bestaande uit meer dan honderd novellen, romans en theaterteksten. Veel van Izumi’s werken, waaronder De heilige van de berg Koya, zijn surrealistische kritieken op de maatschappij en worden gekenmerkt door een unieke mengeling van realisme en fantasie, vaak met een donker, bovennatuurlijk tintje. Zijn werk week daarmee inhoudelijk sterk af van de toen dominerende stroming van het naturalisme. Om die reden wordt Izumi samen met schrijvers als Soseki Natsume en Mori Ōgai aanschouwd als een van de grondleggers van het Japanse modernisme. Na een heel leven in het teken van de literatuur overleed Izumi in 1939, maar zijn werken zijn decennia later nog altijd populair. Een van de grote schrijvers die Izumi wist te beïnvloeden, is Yukio Mishima, die Izumi bewierookte als “de enige schrijver die zich binnen de Japanse literatuur een genie zou mogen noemen.”