Spelen in het duister is een van de weinige non-fictiewerken die Toni Morrison schreef. In dit boek maakt ze een messcherpe analyse van de verborgen, maar cruciale rol die Afro-Amerikanen spelen in de literaire verbeelding van wit Amerika. Ze spreekt over ‘Afrikanisme’: Afrikanen en Afro-Amerikanen vormden de vaak impliciete achtergrond van onvrijheid, waartegen de Amerikaanse idealen van autonomie en zelfredzaamheid konden worden afgezet (door witte schrijvers). Morrison reflecteert op de impact van raciale aannames op het lezen en interpreteren van literaire werken. Door het ontrafelen van het ‘Afrikanisme’ ontstaat er een fascinerend nieuw perspectief op het werk van canonieke witte Amerikaanse schrijvers zoals E.A. Poe, Herman Melville, Will Cather en Ernest Hemingway. In Spelen in het duister houdt Morrison ons een spiegel voor. Ze legt haarfijn de subtiele onderstromen van racisme en uitbuiting bloot die de basis vormen van veel Amerikaanse literatuur. Bovendien plaatst ze kritische vraagtekens bij het idee van ‘rasvrije’ literatuur en pleit ze voor de erkenning van de invloedrijke, maar vaak over het hoofd geziene, rol van Afro-Amerikanen hierin. Geïllustreerd met een nawoord door de inspirerende Sibo Kanobana, levert Spelen in het duister een niet te onderschatten bijdrage aan het hedendaagse debat over racisme in Europa.