Tara Selter zit nog altijd vast in 18 november. Ze heeft tevergeefs geprobeerd terug te keren naar de normale voorwaartse tijd, maar 18 november duurt nu al 4541 dagen. Tara kijkt in de spiegel en ziet rimpels. Ze heeft een bril nodig. Ook al zit ze vast, de tijd verstrijkt en Tara is niet langer wie ze was – ze ontmoet ene Carl, met wie ze een relatie begint. Voor hem is elke keer dat ze elkaar ontmoeten de eerste keer, dus hun ontmoetingen zijn fris en spannend. Ook gaat ze op bezoek bij haar man Thomas in Clairon-sous-Bois, terwijl haar vrienden, die ook vastzitten in de achttiende, het huis in Bremen waar ze woonden hebben verlaten. Het huis is te klein geworden, de middelen raken op, en ze verhuizen naar Val Benoît, een verlaten universiteitswijk aan de rand van Luik.