In de in 1906 verschenen roman Onder de herfstster keert de antiheld uit Knut Hamsuns fameuze debuut Honger terug als man van middelbare leeftijd. De stad waar hij destijds naar toe is getrokken, is hem welgezind geweest. Hij is nu ogenschijnlijk een in de wereld geslaagd man. Maar er knaagt een andere honger, de honger naar ‘het land en de eenzaamheid waar ik vandaan kom’. Hij ontvlucht de stad en wordt weer zwerver. Hij slaapt op hooizolders, trekt van boerderij naar boerderij om te werken en lijkt uiteindelijk de rust te vinden die hij zozeer zoekt. Intense natuurervaringen worden zijn deel in het reinigende bad van rust en natuur. En toch blijft de man onder de herfstster een gespleten mens. Hij raakt verstrikt in diverse liefdesaffaires, en zijn allesbeheersende liefde voor mevrouw Falkenberg brengt hem uiteindelijk ontredderd weer terug naar de stad.