Nieuw boek

Lazarillo van Tormes

Anoniem

De oudste versie van Lazarillo van Tormes die bewaard is gebleven dateert van 1554, het jaar waarin maar liefst drie uitgaven van het boek verschenen. Over de auteur bestaat grote onzekerheid, zodat het werk meestal anoniem is uitgegeven. Het boek vertelt realistisch en humoristisch het levensverhaal van de jonge Lázaro, die achtereenvolgens in dienst treedt van een blinde bedelaar, een gierige priester, een edelknaap en nog enkele andere meesters. Lazarillo is een echte pícaro, een schelm uit de zelfkant van de samenleving (maar met een goed hart), die ironisch, soms zelfs cynisch, vertelt van zijn droevige lot, waarbij niet zelden de clerus het moet ontgelden. Het werkje werd dan ook in 1559 op de index geplaatst en in 1579 opnieuw, maar nu 'gezuiverd', uitgegeven.

€6,99 - Op voorraad

Bindwijze

Hardcover

Taal

Nederlands

Pagina's

Verschijningsjaar

2014

Uitgeverij

Athenaeum

Vertaler

Guus Kuijer

Waarom je dit boek volgens ons moet lezen

Lazarillo van Tormes was tijdenlang net zo beroemd als de Spaanse klassiekers Don Quichot en La Celestina. Bredero ontleende aan het boek de twee hoofdfiguren van zijn Spaansche Brabander: Joncker Jerolimo Rodrigo en zijn knecht Robbeknol. Een kleine klassieker – het boek omhelst amper 96 pagina's – die dus absoluut in je boekenkast moet staan.

‘Het begin van de Spaanse schrijfstijl.’

Spanje Literatuur

Wat je moet weten over de auteur van dit boek

Lazarillo van Tormes is een anonieme Spaanse schelmenroman, voor het eerst verschenen in 1554. Het is niet duidelijk wie het werk schreef, maar het was onmiddellijk na de publicatie reeds zeer populair: in 1554 verschenen al drie uitgaven (al staat niet vast of het werk voordien nog niet verschenen was). Men schrijft het boek soms aan Diego Hurtado de Mendoza toe. De hoofdfiguur, de kleine Lázaro, is een prototypische antiheld, vergelijkbaar met Don Quichot; hij is noch zeer moedig, noch bijzonder goedhartig, maar vertelt met veel ironie en over het algemeen zeer beknopt, over zijn lotgevallen als dienaar van diverse meesters en legt zo de hypocrisie en kleingeestigheid van de belangrijkste bevolkingslagen bloot. Door zijn bijwijlen schunnige inhoud werd het werk in 1559 op de Index librorum prohibitorum geplaatst. Een gekuiste versie verscheen in 1579.