James Baldwins non-fictiedebuut verscheen in 1955, toen hij dertig was en vestigde zijn naam als onontkoombaar denker. De tien cultuurkritische en autobiografische es­says zijn geschreven in de jaren veertig en vijftig en tonen een land waarin de maatschappelijke verhoudingen voorzichtig beginnen te schuiven. In uiterst scherpzinnig proza van grote schoonheid onderzoekt Baldwin met woede en empathie wat het betekent om van kleur te zijn in Amerika en Europa.