Hannah Arendt (1906-1975) was een invloedrijke Duits-Amerikaanse politieke filosofe en auteur. Geboren in Duitsland, vluchtte ze in 1933 voor het naziregime naar Frankrijk en later naar de Verenigde Staten. Haar werk richtte zich op thema's als totalitarisme, vrijheid, politiek en moraliteit. Arendt staat bekend om haar concept van "de banaliteit van het kwaad", geïntroduceerd in haar boek Eichmann in Jerusalem: A Report on the Banality of Evil (1963), waarin ze het proces van de nazioorlogsmisdadiger Adolf Eichmann versloeg. Ze betoogde dat Eichmann geen monster was, maar eerder een bureaucraat die zijn verantwoordelijkheid ontweek door zich te verschuilen achter bureaucratische regels. Haar werk omvat ook The Human Condition (1958), waarin ze de betekenis van menselijke activiteit en arbeid in de publieke sfeer verkent, en The Origins of Totalitarianism (1951), waarin ze de opkomst van totalitaire regimes analyseert. Arendt stond bekend om haar scherpe intellect en haar vermogen om complexe politieke en filosofische concepten toegankelijk te maken voor een breed publiek. Haar ideeën blijven relevant en worden nog steeds bestudeerd en besproken in de hedendaagse politieke filosofie.