Het is de zomer van 1983. Voor één keer brengt de negenjarige Lars de vakantie door bij zijn vader, die een rommelig, zelfdestructief bestaan heeft geleid sinds hij jaren eerder het gezin verliet. Ze zijn naar de boerderij aan de westkust gereisd, waar zijn vader opgroeide – de boerderij die zijn vader verloor toen hij onterfd werd. Op een dag vertelt de vader van Lars hem dat ze de bergen achter de boerderij in gaan, zonder te zeggen waarom of waarheen. Ze brengen geen water en heel weinig voedsel mee, maar ze dragen allebei een geweer. Meerdere keren verdwijnt de vader voor een korte tijd. Bang, moe en verward begrijpt de jongen niet wat er aan de hand is. Is het een proef? Probeert zijn vader hem iets te leren? Met grote tederheid portretteert Lars Ramslie een vader die verdwaald is in zijn rol als vader, en een jongen die probeert uit te vinden wie hij is. Een betoverend verhaal over liefde en gehechtheid in de meest precaire omstandigheden.