Con sordino is een roman over het huwelijksleven van Louise Falkenberg. Haar verhaal wordt verteld door de rondzwervende ik-persoon, die als arbeider op het landgoed van haar man, kapitein Falkenburg, het huwelijksdebacle van nabij meemaakt. Terwijl hij zijn liefde voor Louise moet onderdrukken, toont hij zich een sterk bewogen en geëngageerd toeschouwer van het drama dat zich aan haar voltrekt. Con sordino (1909) is het tweede boek van Hamsuns beroemde Zwervertrilogie. Deze trilogie, waarvan de boeken ook los van elkaar te lezen zijn, heeft dezelfde ik-figuur als in Honger (1890): de jonge schrijver is inmiddels een man van middelbare leeftijd, die de eenzaamheid van de bossen heeft opgezocht en als dagloner in zijn levensonderhoud voorziet. Hij slaapt op hooizolders, trekt van boerderij naar boerderij en lijkt uiteindelijk de rust te vinden die hij zozeer zoekt. Innerlijk blijft hij echter een gespleten mens.