Vier korte verhalen, waaronder zijn debuut uit 1966, demonstreren de virtuositeit en veelzijdigheid van de Nobelprijswinnaar van 2014, van bijtende satire tot verstilde melancholie. Zijn levenspartner Dominique Zehrfuss portretteerde 'PM' als een onvermoeibare 'metafysische detective'. Dirk Leyman schetst de plattegrond van een labyrinthtisch oeuvre, waarin de schrijver 'als een radar de stralingen van de tijd registreert.'