Ales bij het vuur, nu voor het eerst in het Nederlands vertaald, is een meesterwerk dat tot de grootste meditaties over het huwelijk en het menselijk lot behoort. In haar oude huis aan het fjord heeft Signe een visioen van zichzelf zoals ze er meer dan twintig jaar geleden uitzag: staand bij het raam wachtend op haar man Asle, op die vreselijke dag eind november toen hij in zijn roeiboot stapte en nooit meer terugkwam. Haar herinneringen breiden zich uit tot hun hele leven samen, en daarbuiten: de familiebanden en de gevechten met de onverbiddelijke natuur die teruggaan tot vijf generaties. De karakters smelten samen. Zelfs de namen van de twee belangrijkste personen bestaan uit dezelfde vier letters: Asle en betovergrootmoeder Ales. In het levendige, hallucinerende proza van Jon Fosse bewonen al deze momenten in de tijd dezelfde ruimte, en botsen de geesten uit het verleden met degenen die nog steeds voortleven.