Vladimir Nabokov (1899-1977) was een Russisch-Amerikaanse schrijver, geboren in Sint-Petersburg, Rusland. Hij groeide op in een welgestelde en intellectuele familie, en studeerde aan de universiteit van Cambridge in Engeland voordat hij terugkeerde naar Rusland. Na de Russische Revolutie in 1917, vluchtte hij met zijn familie naar Europa, waar hij verschillende beroepen uitoefende, waaronder docentschap en het fokken van vlinders. In 1940 emigreerde Nabokov naar de Verenigde Staten, waar hij een succesvolle carrière als schrijver begon. Zijn bekendste werk, Lolita (1955), werd controversieel vanwege het onderwerp van pedofilie, maar het wordt nu beschouwd als een van de grote romans van de twintigste eeuw. Zijn schrijfstijl was opmerkelijk vanwege zijn speelse taalgebruik en ingewikkelde structuren. Nabokov's werk omvat ook romans als Pale Fire (1962) en Ada, or Ardor: A Family Chronicle (1969), evenals vele gedichten en korte verhalen. Zijn werk kenmerkte zich door diepgaande verkenningen van identiteit, taal en de menselijke geest. Als een getalenteerde lepidopterist (vlinderdeskundige) schreef Nabokov ook wetenschappelijke artikelen over vlinders, wat zijn unieke interesse in de natuur weerspiegelde. Hij doceerde aan prestigieuze universiteiten zoals Cornell en Harvard. Vladimir Nabokov stierf in 1977 in Montreux, Zwitserland. Zijn literaire erfenis blijft een belangrijk onderdeel van de moderne literatuur en zijn werk wordt bewonderd om zijn diepte, innovatie en taalvirtuositeit.