Ismail Kadare is een vooraanstaande Albanese schrijver, geboren op 28 januari 1936 in Gjirokastër, Albanië. Zijn literaire carrière heeft hem internationale erkenning opgeleverd, met talloze prijzen en vertalingen van zijn werken in meer dan veertig talen. Kadare begon zijn schrijversloopbaan in de jaren 50 en brak door met zijn roman De generaal van het dode leger in 1963, waarin hij de gevolgen van de Tweede Wereldoorlog en het totalitaire regime in Albanië beschrijft. Zijn werk is doordrenkt van politieke en historische thema's, waarbij hij vaak de complexe relatie tussen de individuele vrijheid en de druk van de staat verkent. In 1990 ontvluchtte Kadare het communistische regime van Enver Hoxha en vestigde hij zich in Parijs, waar hij zijn schrijfcarrière voortzette. Zijn romans, verhalen en essays hebben hem talloze prijzen opgeleverd, waaronder de Man Booker International Prize in 2005. Kadare's literaire stijl wordt gekenmerkt door zijn diepgaande filosofische overpeinzingen, symboliek en allegorieën. Zijn werk omvat romans zoals Het paleis van dromen, De piramide en Het ongeluk van de ander. Deze werken belichten de menselijke conditie en de complexiteit van de Albanese geschiedenis. Ismail Kadare wordt beschouwd als een van de meest invloedrijke hedendaagse schrijvers en een belangrijke stem in de wereldliteratuur, vanwege zijn vermogen om universele thema's te verbinden met de specifieke geschiedenis van Albanië.